Capricornus (Stärebild)
De Capricornus (laténgesch) ass e Stärebild op der Ekliptik.
| Date vum Stärebild Capricornus | |
|---|---|
| Lëtzebuergeschen Numm | Steebock |
| Laténgeschen Numm | Capricornus |
| Laténgesche Geenitiv | Capricorni |
| Lat. Ofkierzung | Cap |
| Lag | Ekliptik |
| Rektaszensioun | 20h 7m bis 21h 59m |
| Deklinatioun | -8° 25´ bis -27° 35´ |
| Fläch | 414 Quadratgrad |
| Siichtbar op Breetegraden | 62° Nord bis 90° Süd |
| Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa |
Summer, Hierscht |
| Zuel vu Stäre mat Gréisst < 3m |
2 |
| Hellste Stär, Gréisst |
δ Cap (Deneb Algedi) 2,8 bis 3,1 m |
| Meteorstréim | Alpha-Capricorniden |
| Nopeschstärebiller (vun Norden am Auerzäresënn) |
Aquila |
 | |
Beschreiwung
ännerenDe Capricornus (Steebock) ass e wéineg opfällegt Stärebild tëscht dem Aquarius an dem Sagittarius. Nëmmen zwéi vu senge Stäre si méi hell wéi 3. Gréissteklass (kuckt: Visuell Magnitude).
An eise Breete steet et am Summer an am Hierscht déif iwwer dem Horizont.
Geschicht
ännerenDe Capricornus (Steebock) gehéiert zu den 48 Stärebiller vun der anticker griichescher Astronomie, déi schonn de Ptolemäus beschriwwen huet.
D'Stärebild gehéiert zu den Déierekreeszeechen, well d'Ekliptik doduerch leeft. D'Sonn steet all Joer vum 20. Januar bis de 16. Februar am Steebock.
An der Antiquitéit huet d'Sonn op dem déifste Punkt vun hirer Bunn duerch de Steebock gaangen an huet Wantersonnewenn markéiert. D'geographesch Breet vun 23° 26´ Süd gëtt haut nach Wendekrees vum Steebock genannt, well op dësem Breetegrad d'Sonn zu der Wantersonnewend um Zenit steet. Effektiv huet sech den déifste Punkt vun der Sonnebunn opgrond vun der Prezessiounsbeweegung vun der Äerdachs an d'Stärebild Sagittarius verréckelt.
Den 23. September 1846 huet de Johann Gottfried Galle den néngte Planéit Neptun no beim Stär δ Capricorni (Deneb Algedi) am Capricornus entdeckt.
Meteorstréim
ännerenDe Radiant vum Meteorstroum vun den Alpha-Capricorniden ass am Capricornus. De Meteorstroum ka vum 15. Juli bis den 11. September observéiert ginn, woubäi de Maximum vu 6 bis 14 Meteore pro Stonn tëscht dem 1. an dem 2. August optrëtt.
Himmelsobjeten
änneren| B | F | Numm an aner Bezeechnungen | Gréisst | Lj | Spektralklass |
|---|---|---|---|---|---|
| δ | 40 | Deneb Algedi, Scheddi | 2,73 bis 2,93m | 39 | A5 IV |
| β | 9 | Dabih Major, Sadalzabih | 3,05m | 150 | K |
| α2 | 6 | Algiedi Secunda, Secunda Gedi | 3,56m | 120 | |
| γ | 40 | Nashira | 3,68m | 139 | F0 |
| ζ | 34 | 3,77m | |||
| θ | 23 | 4,08m | |||
| ν | 8 | Alshat | 4,10m | ||
| ω | 18 | 4,12m | |||
| ψ | 16 | 4,13m | |||
| α1 | 5 | Algiedi Prima, Prima Gedi | 4,24m | 1500 | G3 Ib |
| ι | 32 | 4,28m | |||
| A | 21 | 4,49m | |||
| b | 36 | 4,50m | |||
| ε | 39 | Kastra | 4,51m | ||
| κ | 43 | 4,72m | |||
| σ | 7 | 4,77m | |||
| η | 22 | Arm | 4,82m | ||
| π | 10 | Okul | 5,08m | ||
| μ | 51 | 5,08m | |||
| c | 46 | 5,10m | |||
| υ | 15 | 5,15m | |||
| φ | 28 | 5,17m | |||
| τ | 14 | 5,24m | |||
| σ | 9 | 5,28m | |||
| χ | 25 | 5,30m | |||
| λ | 48 | 5,57m | |||
| ξ | 2 | 5,84m | |||
| β2 | Dabih Minor | 6,09m |
De Stär γ Capricorni ass 139 Liichtjoer vun eis ewech an huet d'Spektralklass F0. Den Numm Nashira staamt aus dem arabeschen a bedeit „Iwwerbrénger vu gudden Noriichten“. Well de Stär zimmlech no bei der Ekliptik läit gëtt hie munnechmol vum Mound oder vu Planéite bedeckt.
| Objet | Gréissten | Ofstand |
|---|---|---|
| β | 3,05m/6,09m | 205" |
| α2 | 3,56m/11m | 7" |
| α1 | 4,24m/9m | 45" |
| ρ | 4,8m/6,6m | 257" |
| π | 5,2m/8,5m | 3,2" |
| σ | 5,5m/9,0m | 55" |
| ο | 5,9m/6,7m | 21,9" |
De Capricornus huet eng Rei vun Duebelstäresystemer, déi scho mat klengen Teleskopen an Eenzelstären opgeléist kënne ginn.
Den zweethellste Stär am Steebock, β Capricorni (Dabih, arabesch „Schluechter“), besteet aus zwéi Stäre vun der Spektralklass F8 an A0. D'System läit op enger Distanz vun 150 Liichtjoer vun eiser Äerd ewech. Wéinst dem grousse Wénkelofstand kënnen d'Stäre gutt mam Teleskop ënnerscheet ginn.
Den α Capricorni (Algiedi, arabesch „Geessebock“) gesäit e scho mat bloussem A blo als Duebelstär. D'Stäre α1 an α2 sinn allerdéngs net physikalesch unenee gebonnen, mä stinn nëmme vun der Äerd ausgesinn, an enger Richtung. Et handelt sech sou ëm en „opteschen“ Duebelstär. Déi béid Stäre sinn allerdéngs och „echt“ Duebelstären.
Dee méi Hellen α2 ass 120 Liichtjoer ewech an huet e Begleeder vun der 11. Gréissteklass.
D'System α1 ass mat 1.500 Liichtjoer méi wäit ewech.
De ρ Cap ass 100 Liichtjoer ewech a besteet aus engem wäisse Stär vun der Spektralklass F2 an engem roudelzege Begleeder vun der Klass K1.
| Objet | Gréisst | Period | Typ |
|---|---|---|---|
| δ | 2,73m bis 2,93m | 1,02277 Deeg | Bedeckungsverännerleche Stär |
De δ Capricorni ass e Bedeckungsverännerleche Stär vum Typ Algol, deem seng Hellegkeet all 24,5 Stonnen ëm 0,2 m ofhëlt. Dësen Hellegkeetsoffall gëtt duerch e liichtschwaache Begleetstär ausgeléist. Am Maximum ass den δ Cap den hellste Stär am Steebock.
Den arabeschen Numm ass Deneb Algedi a bedeit „Schwanz vum Geessebock“.
| Messier (M) | NGC | aner | Gréisst | Typ | Numm |
|---|---|---|---|---|---|
| 30 | 7099 | 7,3m | Kugelstärekoup |
Am Capricornus ass e Kugelstärekoup, deen de franséischen Astronom a Koméitejeeër Charles Messier a säi Katalog mat niwwelegen Objeten (Messier-Katalog) agedroen huet.
De M 30 ass e Kugelstärekoup op enger Distanz vu ronn 40.000 Liichtjoer.
Kuckt och
änneren
Um Spaweck
änneren| Commons: Capricornus – Biller, Videoen oder Audiodateien |
