Dorado (Stärebild)

De Schwäertfësch, laténgesch Dorado ass e Stärebild um südleche Stärenhimmel.

Date vum Stärebild Dorado
Lëtzebuergeschen Numm	Dorado oder Schwäertfësch
Laténgeschen Numm	Dorado
Laténgesche Geenitiv	Doradus
Laténgesch Ofkierzung	Dor
Positioun	südlechen Himmel
Rektaszensioun	3h 53m bis 6h 36
Deklinatioun	-48° 40’ bis -70° 05’
Fläch	179 Quadratgrad
Siichtbar op de Breetegraden	20° Nord bis 90° Süd
Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa	net ze gesinn
Stäre mat Gréisst < 3^m	keen
Hellste Stär, Gréisst	α Doradus, 3,27^m
Meteorstréim	-
Nopeschstärebiller (vun Norden am Auerzäresënn)	Caelum Horologium Reticulum Hydrus Mensa Piscis Austrinus Pictor
Kaart vum Stärebild Dorado

Beschreiwung

Den Dorado ass kee markant Stärebild. Et besteet aus e puer Stären, déi sou ausgesinn, wéi wa si un enger Päreleschnouer géifen hänken. D'Stärebild ass südwestlech vum Canopus, deem zweethellste Stär um Südhimmel, ze fannen.

Am Dorado ass och de gréissten Deel vun der Grousser Magellanescher Wollek ze fannen.

Wéinst senger südlecher Positioun kann dat Stärebild net vun Europa aus gesi ginn.

Geschicht

Den Dorado ass eent vun deenen 12 Stärebiller, déi um Enn vum 16. Joerhonnert vun den hollännesche Séifuerer Pieter Dirkszoon Keyser a Frederik de Houtman agefouert goufen. Fréier huet dat Stärebild "Goldfësch" geheescht. De Johannes Bayer huet d'Stärebild am Joer 1603 a säin Himmelsatlas Uranometria opgeholl.

Himmelsobjeten

Stären

B	F	Gréisst	Lj	Spektralklass
α		3,30^m	200	A0 III
β		3,5 bis 4,1^m	8000	F8 Ia
γ		4,26^m	70	F3 V
δ		4,34^m
	36	4,65^m
ζ		4,71^m
θ		4,81^m
η²		5,01^m
ν		5,06^m
ε		5,10^m
λ		5,14^m
κ		5,28^m
	28	5,34^m
π²		5,37^m
π¹		5,56^m
η¹		5,72^m

Den α Doradus, den hellste Stär am Dorado, ass 200 Liichtjoer vun eis ewech. De Stär liicht wäiss a gehéiert zu der Spektralklass A0 III.

Verännerlech Stären

Stär	Gréisst	Period	Typ
β	3,5^m–4,1^m	9,842 Deeg	Cepheiden

Den β Doradus ass ee verännerleche Stär vum Typ Cepheiden. Seng Hellegkeet verännert sech mat enger Period vun 9,842 Deeg. De Stär läit 8.000 Liichtjoer vun eis ewech

NGC-Objeten

NGC	divers	Gréisst	Typ	Numm
	LMC	5^m	Galaxie	Grouss Magellanesch Wollek
1549		9,8^m	Galaxie
1553		9,4^m	Galaxie
1566		9,7^m	Galaxie
1672		9,7^m	Galaxie
1755			Kugelstärekoup
1763			Emissiounsniwwel
1820			Oppene Stärekoup
1850			Kugelstärekoup
1854			Kugelstärekoup
1869			Oppene Stärekoup
1901			Oppene Stärekoup
1910			Oppene Stärekoup
1936			Emissiounsniwwel
1974			Stärekoup
1978			Oppene Stärekoup
2002			Oppene Stärekoup
2027			Oppene Stärekoup
2032			Emissiounsniwwel
2070		5,4^m	Emissiounsniwwel	Tarantelniwwel
2080		10,42^m	Emissiounsniwwel
2157			Oppene Stärekoup
2164			Kugelstärekoup

Déi Grouss Magellanesch Wollek (englesch: Large Magellan Cloude (LMC)) ass den hellsten a gréissten niwwelegen Objet um Nuetshimmel. Den Niwwel huet eng Ausdeenung vu 5-mol 6°. Et handelt sech ëm eng kleng Begleetgalaxie vun eiser Mëllechstrooss op enger Distanz vun zirka 160.000 Liichtjoer. An hir si vill Stärekéip an Niwwelen, wéi z. B. den Tarantelniwwel. Am Joer 1987 war do eng Supernova opgetrueden, si war déi äerdnoosten zanter 383 Joer.

Den Tarantelniwwel (NGC 2070) ass en Emissiounsniwwel an der Grousser Magellanescher Wollek an 160.000 Liichtjoer vun eis ewech. Den Niwwel huet déi 5.000fach Liichtkraaft vum Orionniwwel an ass de gréisste bekannten Objet vu senger Aart am Universum. D'Strukture vum Niwwel gläichen enger Spann a ginn dem Objet sou hiren Numm.

Weider fënnt een am Dorado vill Galaxien, déi ganz wäit ewech leien, z. B.: NGC 1549, NGC 1553, NGC 1566 an den NGC 1672.

Kuckt och

Portal Astronomie

Um Spaweck

Commons: Dorado – Biller, Videoen oder Audiodateien