Cassiopeia (Stärebild)
D'Stärebild Cassiopeia ass en opfällegt Bild um nërdlechen Himmel.
| Date vum Stärebild Cassiopeia | |
|---|---|
| Laténgeschen Numm | Cassiopeia |
| Laténgesche Geenitiv | Cassiopeiae |
| Laténgesch Ofkierzung | Cas |
| Positioun | Nërdleche Fixstärenhimmel |
| Rektaszensioun | 22h 56m bis 03h 38m |
| Deklinatioun | +77°40' bis +56°40' |
| Fläch | 598 Quadratgrad |
| Siichtbar op de Breetegraden | 90° Nord bis 12° Süd |
| Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa |
am ganze Joer |
| Zuel vu Stäre mat Gréisst < 3m |
4 |
| Hellste Stär, Gréisst |
α Cas (Schedir), 2,24m |
| Meteorstréim | |
| Nopeschstärebiller (vun Norden am Auerzäresënn) |
Camelopardalis |
 | |
Beschreiwung
ännerenDéi fënnef Haaptstäre vun der Cassiopeia maachen e markante W um Himmel. D'Spëtzt an der Mëtt vum W weist ongeféier op de Polarstär, deen een sou mat Hëllef vum Cassiopeia fanne kann.
De Cassiopeia gehéiert zu den nërdlechen zirkumpolare Stärebiller, déi an eise Breeten dat ganzt Joer ze gesi sinn.
An der Géigend vum Stär β Cassiopeiae (Caph), dem ëstlechste Stär, verleeft de Colur mat 0° Rektaszensioun - also de „Nullmeridian“ vum Himmel.
D'Regioun vun der Cassiopeia ass stäreräich, well sech d'Mëllechstrooss duerch d'Stärebild zitt. Verschidden oppe Stärekéip kënnen do observéiert ginn.
Geschicht
ännerenD'Cassiopeia gehéiert zu den 48 Stärebiller déi schonn an der anticker Astronomie, dem Ptolemäus bekannt waren.
Am Laf vun der Zäit gouf versicht, d'Stärebild ëmzenennen, sou z. B. am 17. Joerhonnert, wou een d'Stärebild mat der biblescher Maria Magdalena a Verbindung bruecht huet. All déi Bestriewungen hu sech net duerchgesat.
Den Tycho Brahe huet am Joer 1572 an der Cassiopeia eng Supernova (SN 1572) gesinn.
An der Cassiopeia ass no eiser Sonn déi gréisst Radiosquell um Himmel, déi als Cassiopeia A bezeechent gëtt. Et handelt sech ëm den Iwwerrescht vun enger Supernova, déi warscheinlech ëm d'Joer 1680 explodéiert ass.
Himmelsobjeten
ännerenStären
änneren| B | F | Numm o. aner Bezeechnungen | Gréisst | Lj | Spektralklass |
|---|---|---|---|---|---|
| α | 18 | Schedir, Shedir, Schedar | 2,24m | 230 | K0 IIIa |
| β | 11 | Caph, Kaff, Al Saman al Nakah | 2,28m | 54 | F2 V |
| γ | 27 | Tsih | 2,47 bis 3,4m | 800 | B0 IV |
| δ | 3 | Ksora, Ruchbah, Rukbah | 2,68 bis 2,74m | 990 | A5 IV |
| ε | 45 | Segin (och Navi) | 3,38m | 440 | B2 V |
| η | 24 | Achird | 3,44m | 19,4 | G3 V + K7 V |
| ζ | 17 | 3,69m | 600 | B2 IV | |
| 50 | 3,95m | ||||
| κ | 15 | 4,17m | |||
| θ | 33 | Marfak | 4,33m | 137 | A7 V |
| ο | 22 | 4,48m | |||
| 48 | 4,49m | ||||
| ι | 4,5m | 150 | A4 + F5 | ||
| ρ | 7 | 4,51m | 8000 | F8 Ia | |
| υ2 | 28 | 4,62m | |||
| χ | 39 | 4,68m | |||
| ψ | 36 | 4,72m | |||
| λ | 14 | 4,74m | 300 | B8 + B9 | |
| ξ | 19 | 4,80m | |||
| υ1 | 26 | 4,83m | |||
| 1 | 4,84m | ||||
| σ | 8 | 4,88m | |||
| τ | 5 | 4,88m | |||
| ν | 25 | 4,90m | |||
| π | 20 | 4,95m | 10.000 | F0 + B5 | |
| φ | 34 | 4,95m | |||
| 4 | 4,96m | ||||
| ω | 46 | 4,97m |
Den α Cassiopeiae ass mat enger visueller Magnitude vun 2,24m den hellste Stär an der Cassiopeia. Hien ass 120 Liichtjoer vun eis ewech an huet d'Spektralklass K0.
Den Numm Schedir ass arabesch a bedeit „Broscht“.
Den β Cassiopeiae (Caph, arabesch „Handfläch“) läit op enger Distanz vu 46 Liichtjoer a gehéiert zu der Spektralklass F2.
Den δ Cassiopeiae (Ksora, arabesch „Knéi“) ass ronn 80 Liichtjoer wäit ewech a gehéiert zu der Spektralklass A5.
Den ρ Cassiopeiae ass e gielen Iwwerris. Et handelt sech ëm ee vun de gréisste bekannte Stäre mat dem 740fachen Duerchmiesser vun eiser Sonn !.
| Objet | Gréissten | Ofstand |
|---|---|---|
| η | 3,44m/7,51m | 13" |
| ι | 4,6m/6,9m | 2,5" |
| φ | 5,0m/7,0m | 134" |
| λ | 5,3m/5,6m | 0,6" |
Den η Cassiopeiae ass en Duebelstäresystem op enger Distanz vun nëmmen 19,4 Liichtjoer. D'System besteet aus engem Stär dee giel liicht mat der Spektralklass G0 an engem roudelzege Begleeder vun der Klass M0.
D'System ι Cas ass 150 Liichtjoer ewech, a besteet aus zwéi wäisselzeg-bloe Stäre mat de Spektralklassen A4 anF5.
D'System φ Cas ass mat 10.000 Liichtjoer méi wäit vun eiser Sonn ewech. Seng Stäre gehéieren zu de Spektralklassen F0 a B5.
Den λ Cas ass 300 Liichtjoer ewech a besteet aus zwéi Stäre mat de Spektralklasse B8 a B9.
Verännerlech Stären
änneren| Objet | Gréisst | Period | Typ |
|---|---|---|---|
| γ | 2,47 bis 3,40m | onreegelméisseg Verännerlecher | |
| δ | 2,68 bis 2,74m | ||
| SU | 5,7m–6,2m | 1,9493 Deeg | Cepheid |
| V509 |
Den γ Cassiopeiae ass en onreegelméisseg verännerleche Stär vun der Spektralklass B0 a läit op enger Distanz vun 800 Liichtjoer. Am Maximum erreecht hien eng Hellegkeet vun 1,6m a gëtt domat nach méi hell wéi de Schedir. De Stär ass eng staark Röntgequell um Himmel. Warscheinlech handelt et sech ëm eent Duebelstäresystem, dat aus engem Risestär an engem Neutronestär besteet.
Den SU Cas ass e verännerleche Stär vum Typ Cepheiden. Mat enger reegelméisseger Period vun 1,9493 Deeg verännert sech seng Hellegkeet vu 5,7 bis 6,2m. Hien ass 800 Liichtjoer vun eis ewech a gehéiert zu der Spektralklass F6.
| Messier (M) | NGC | Verschiddenes | Gréisst | Typ | Numm |
|---|---|---|---|---|---|
| 52 | 7654 | 6,9m | Oppene Stärekoup | ||
| 103 | 581 | 10,6m | Oppene Stärekoup | ||
| 281 | 14m | Emissiounsniwwel | |||
| 457 | 8,5m | Oppene Stärekoup | Eilekoup | ||
| 559 | 8m | Oppene Stärekoup | |||
| 654 | 7,5m | Oppene Stärekoup | |||
| 663 | 8m | Oppene Stärekoup | |||
| 7789 | 10,5m | Oppene Stärekoup | |||
| 185 | 9,3m | Zwerggalaxie |
Well d'Mëllechstrooss sech duerch d'Cassiopeia zitt, ass déi Regioun stäreräich an huet interessant Objeten, wéi oppe Stärekéip. Zwéin dovun huet de franséischen Astronom Charles Messier a säi Katalog mat niwwelegen Objeten opgeholl.
5.000 Liichtjoer ewech ass den oppene Stärekoup M 52, hie gouf 1774 vum Charles Messier entdeckt. Den M 52 ass e grousse Stärekoup. Am Teleskop gi bei héijer Vergréisserung 80 bis 100 Stäre siichtbar.
De M 103 ass en oppene Stärekoup op enger Distanz vu 6.000 Liichtjoer.
Den Emissiounsniwwel NGC 281 ass zirka 10.000 Liichtjoer ewech. Bei dem Objet handelt et sech, wéi beim Orionniwwel, ëm e Stäregebuertsgebitt.
5.000 Liichtjoer ewech läit och de Stärekoup NGC 457. Hie gouf am Joer 1787 vum Wilhelm Herschel entdeckt. Den hellste Stär vum Koup ass scho mat bloussem A ze gesinn.
Den NGC 559 ass zirka 6.000 Liichtjoer vun eis ewech.
Den NGC 654 ass 7.000 Liichtjoer vun eiser Äerd ewech.
Kuckt och
änneren
Um Spaweck
änneren| Commons: Stärebild Cassiopeia – Biller, Videoen oder Audiodateien |
