NGC 6240

Den NGC 6240 ass eng irregulär Galaxie am Stärebild Ophiuchus, ongeféier 400 Millioune Liichtjoer vun eiser Äerd ewech. Aussergewéinlech un där Galaxie ass, datt et an hirem Kär zwéi aktiv Schwaarz Lächer gëtt, déi duerch d'Kollisioun vun zwou klenge Galaxien am neie Galaxiëkär entstane sinn.

NGC 6240

Foto, opgholl vum Hubble-Weltraumteleskop
Stärebild	Ophiuchus (Oph)
Positioun fir d'Equinoxe J2000.0
Rektaszensioun	16h 52m 58.97s
Deklinatioun	+ 02° 24' 01.7"
Ausgesinn
Hubble-Sequenz	I0: pec; LINER Sy2
Visuell Magnitude	12,8 mag mag
Visuell Magnitude (B-Band)	13,8 mag mag
Wénkelduerchmiesser	2,0' × 1,0'
Flächenhellegkeet mag/arcmin²	13,7 mag
Physikalesch Donnéeën
Distanz (Lj)	zirka 400 Mio.
Routverrécklung	(24323 ± 210) ∙ 10-6
Radialvitess	(+7203 ± 63)
Geschicht
Entdecker	É. J.-M. Stephan
Entdeckungsdatum	12. Juli 1871
Katalog- an Entdeckerbezeechnungen
CGCG	25-11
GC	5833
IC	4625
IRAS	16504+0228
MCG	+0-43-4
NGC	6240
PGC	59186
UGC	10592
VV	617
2MASX	J16525886+0224035

Déi béid Schwaarz Lächer strale vill Röntgenstralung of a kreesen am Ofstand vun 3.000 Liichtjoer ëmeneen, bis si an en ettlech honnert Millioune Joer matenee verschmëlzen.

Well d'Kollisioun vun de béide Galaxien eréischt ronn 30 Millioune Joer hir ass, weist sech den NGC 6240 als typesch Starburstgalaxie. Wéinst der relativer Duerchléissegkeet vum Stëbs an der Galaxie, fir d'Infraroutliicht vun de jonke Stären ass den NGC 6240 eng ultraliichtkräfteg Infraroutgalaxie (ULIRG), déi gutt mat dem Infrarout-Teleskop Spitzer Infraroutteleskop observéiert ka ginn.

• 
  Zentrum vun der Galaxie NGC 6240 am visuelle Liicht, iwwerlagert mat Röntgebiller vum Teleskop Chandra
• 
  Foto vun der ganzer Galaxie NGC 6240 aus Donéeë vum Spitzer- an Hubble-Weltraumteleskop.

Entdeckung

D'Galaxie NGC 6240 gouf den 12. Juli 1871 vum franséischen Astronom Édouard Jean-Marie Stephan entdeckt.

Kuckt och

Portal Astronomie

• Lëscht vun den NGC-Objeten
• Index-Katalog
• Messier-Katalog
• NGC-Katalog

Um Spaweck

Commons: NGC 6240 – Biller, Videoen oder Audiodateien

• Chandra
• Bericht des Max-Planck-Instituts (PDF-Datei; 318 kB)
• Dissertation Uni Hamburg
• SEDS