Messier 38

(Virugeleet vu(n) NGC 1912)

De Messier 38 (och als NGC 1912 bezeechent) ass ee vun dräi oppene Stärekéip (nieft M36 an M37) am Wanterstärebild Auriga. Seng Hellegkeet ass +6,4 mag, seng Wénkelausdehnung ass 21'.

Messier 38
Den oppene Stärekoup Messier 38
Stärebild Auriga (Aur)
Positioun fir d'Equinoxe J2000.0
Rektaszensioun 05h 28m 43s
Deklinatioun + 35° 51' 18"
Ausgesinn
Konzentratiounsklass II,2,r (Trumpler),
e (Shapley)
Visuell Magnitude + 6,4m
Wénkelduerchmiesser 21'
Hellste Stär +7,9 magm
Physikalesch Donnéeën
Distanz   4.200(Lj)
Routverrécklung  (−22 ± 7) ∙ 10−6
Radialvitess  −6,7 km/s
Absolutten Duerchmiesser  25 Lj
Alter  220 Mio. Joer
Geschicht
Entdecker  G. B. Hodierna
Entdeckungsdatum  1654
Katalog- an Entdeckerbezeechnungen
M  38
NGC  1912
C   0525+358
OCl  433
Cr  67
Lund  181
Mel  36

Mat der Spektiv 10×50 gesäit een eng kleng Wollek mat enger Handvoll Eenzelstären 9.-10. Gréisst, mat engem klengen Teleskop eng däitlech Kräizform, déi awer mat méi engem groussen Teleskop nees verschwënnt. An engem 20cm-Spigelteleskop gesi routinéiert Observateure schonn 100 bis 150 Stären[1], déi sech zu der Mëtt hi konzentréieren an deelweis a Reien opgebaut sinn.

Portal Astronomie

Referenzen änneren

  1. Bernd Koch, Stefan Korth: Die Messier-Objekte. Die 110 klassischen Ziele für Himmelsbeobachter. Kosmos-Verlag, 213p., ISBN 9783440117439, Stuttgart 2010