Luis Buñuel
De Luis Buñuel Portolés, gebuer den 22. Februar 1900 zu Calanda, a Spuenien, a gestuerwen den 29. Juli 1983 zu Mexiko-Stad, war e spuenesch-mexikanesche Filmregisseur, Dréibuchauteur, Filmproduzent a Filmediteur. Hie gëtt zu de wichtegste Regisseure vum 20. Joerhonnert gezielt.
Luis Buñuel | |
---|---|
| |
Gebuertsnumm | Luis Buñuel Portolés |
Gebuer |
22. Februar 1900 Calanda |
Gestuerwen |
29. Juli 1983 Mexiko-Stad |
Doudesursaach | Liewerzirros |
Nationalitéit | Spuenien, Mexiko |
Aktivitéit | Filmregisseur, Dréibuchauteur, Schauspiller, Filmediteur, Schrëftsteller, Komponist, Dichter, Filmproduzent, Fotograf, Regisseur |
Member vun | American Academy of Arts and Sciences |
Famill | |
Liewenspartner(in) | Concha Méndez |
Seng éischt Filmer si staark vu Surrealimus beaflosst; de Buñuel huet mam Salvador Dalí an der Paräisser Surrealiste-Grupp ronderëm den André Breton zesummegeschafft. Dat bekanntst Wierk aus där Zäit ass Un chien andalou vun 1929, an och säin zweete Film, L'Âge d'Or, huet fir e Skandal gesuergt.
No 1945 huet hie virun allem a Mexiko Filmer an den ënnerschiddlechste Genrë gedréint.
Méi spéit hat hien als zentraalt Theema vu senge Filmer dacks de Kampf géint eng Bourgeoisie, déi just nach a repetitiven a verkuuschte Ritualer weider existéiert, wéi z. B. El ángel exterminador (1962) Belle de Jour (1967) a Le charme discret de la Bourgeoisie (1972).
Fir Le charme discret... krut hien 1973 den Oscar fir dee beschten net-engeleschsproochege Film, an um Filmfestival vu Cannes krut hien 1951 fir Los Olvidados de Präis vum beschte Regisseur, an 1961 fir Viridiana d'Palme d'or .
FilmographieÄnneren
- 1929: Un chien andalou
- 1930: L'Âge d'or
- 1933: Las Hurdes
- 1947: Gran Casino
- 1949: El gran calavera
- 1950: Los olvidados
- 1951: Susana
- 1951: La hija del engaño
- 1952: Subida al cielo
- 1952: Una mujer sin amor
- 1953: El bruto
- 1953: Él
- 1954: La ilusión viaja en tranvía
- 1954: Abismos de pasión
- 1954: Robinson Crusoe
- 1955: Ensayo de un crimen
- 1955: El río y la muerte
- 1955: Cela s'appelle l'aurore
- 1956: La mort en ce jardin
- 1959: Nazarín
- 1959: La fièvre monte à El Pao
- 1960: The Young One
- 1961: Viridiana
- 1962: El ángel exterminador
- 1964: Le journal d'une femme de chambre
- 1965: Simón del desierto
- 1967: Belle de Jour
- 1969: La voie lactée
- 1970: Tristana
- 1972: Le charme discret de la bourgeoisie
- 1974: Le fantôme de la liberté
- 1977: Cet obscur objet du désir
LiteraturÄnneren
- Luis Buñuel, Mon dernier soupir (autobiographie), coécrit avec Jean-Claude Carrière, 1982.
- Conversations avec Luis Buñuel, Tomas Perez Torrent et Jose de la Colina, Paris, Cahiers du cinéma, 1993 (première édition espagnole, 1986).
- Freddy Buache, Buñuel, Genève, L'Âge d'homme, 1990.
- Jean-Claude Carrière Le Réveil de Buñuel, Paris, Odile Jacob, 2011.
- Fernando Cesarman, L'Œil de Buñuel.
- Maurice Drouzy, Luis Buñuel, architecte du rêve, Paris, Pierre Lherminier, 1978.
- Antonio Monegal, Luis Buñuel de la literatura al cine, una poética del objeto, Barcelona, Anthropos, 1993.
- Marcel Oms, Don Luis Buñuel, préface de Jean-Claude Carrière, Paris, Le Cerf, "coll. 7. Art", 1985.
- Jeanne Rucar de Buñuel, Memoirs of a Woman Without a Piano: My Life With Luis Bunuel, Five Ties Publishing, 2011-
- Marie-Claude Taranger, Luis Buñuel, le jeu et la loi, Vincennes, PUV, 1998.
- Charles Tesson, Luis Buñuel, Paris, Étoile/Cahiers du Cinéma, coll. « Auteurs », 1995.
Um SpaweckÄnneren
Commons: Luis Buñuel – Biller, Videoen oder Audiodateien |