Cygnus A
Cygnus A (3C 405) ass eng vun den hellsten a bekanntste Radiogalaxien. Den Objet gouf 1939 vum Grote Reber entdeckt; 14 Joer méi spéit, 1953, konnten de Roger Jennison an de Mrinal Kumar Das Gupta beweisen, datt et sech ëm eng duebel Radioquell handelt.
Date vum Cygnus A | |
---|---|
Stärebild | Cygnus Cyg |
Positioun (Equinoxe: J2000.0) | |
Rektaszensioun | 19h 59m 28.4s |
Deklinatioun | +40°44'02.1" |
Ausgesinn | |
Hubble-Sequenz | E |
Visuell Magnitude | 16,22 m |
Wénkelduerchmiesser | 0,55' × 0,46' |
Physikalesch Daten | |
gehéiert zu | Cygnus-A-Cluster |
Routverrécklung | 0,056075 ± 0,000067 |
Distanz | 750 Mio Lj / 230 Mio pc |
Geschicht | |
Entdecker | Grote Reber |
Entdeckungsdatum | 1939 |
Katalogbezeechnungen | |
4C 40.40, VV 72, 2E 4309, W 57, BWE 1957+4035, NRAO 620, 1C 19.01, QSO B1957+405, 3C 405, 1RXS J195928.7+404405, 2U 1957+40, 4U 1957+40, DA 500, DB 117, Mills 19+4, PGC 63933, MCG +07-41-003, IRAS 19577+4035 |
Wéi all aner Radiogalaxien huet och dës en aktive Galaxiekär.
Falschfarwebiller vun der Radiostralung an der Astronomie weisen zwéin Jets, déi de galakteschen Zentrum an entgéintgesate Richtunge verloossen.
D'Jets enden a Gebidder mat ganz waarme Gasen, déi duerch hir Radiostralung däitlech noweisbar sinn. Hei treffen d'Jetdeelercher op den intergalaktesche Medium deen ëm Galaxie läit an deen dobäi staark opgehëtzt gëtt.
Literatur
änneren- Harris, D. E.; Carilli, C. L.; Perley, R. A. X-Ray Emission from the Radio Hotspots of Cygnus-A, Nature Vol. 367, pp. 713, 1994
Um Spaweck
änneren- Information zu Cygnus A von SIMBAD.