Charles-Mathias Simons
De Charles-Mathias Simons, gebuer de 27. Mäerz 1802 zu Béibreg, gestuerwen de 5. Oktober 1874 an der Stad Lëtzebuerg, war e lëtzebuergesche Jurist a Politiker.
| Charles-Mathias Simons | |
|---|---|
 | |
| Gebuer |
27. Mäerz 1802 Béibreg |
| Gestuerwen |
5. Oktober 1874 Lëtzebuerg |
| Nationalitéit | Lëtzebuerg |
| Educatioun | Universitéit vu Léck |
| Aktivitéit | Diplomat, Politiker, Affekot |
| Partei | keng |
| Famill | |
| Kanner | Ernest Simons |
 | |
De Charles-Mathias Simons mécht 1823 en Doktorat an Droit op der Universitéit zu Léck. D'Joer drop schreift hie sech um Barreau vum Éischtinstanzgeriicht zu Dikrech an. 1831 ass hien Delegéierte beim belschen Nationalkongress zu Bréissel, a schafft mat déi nei belsch Constitutioun aus.
1836-1837 ass hie Member vum Provënzialrot, a gëtt 1841 Member vun der Assemblée des États. 1843-1848 ass hie Member vum Regierungsrot an 1848 vun der Assemblée constituante. Vum 1. August - 2. Dezember 1848 ass hien Administrateur général fir Gemengenaffären an der Regierung de la Fontaine.
Nodeem d'Regierung Willmar vum Prënz Henri, op Wonsch vum Kinnek-Groussherzog Wëllem III. hin, ofgesat gi war, gouf de Charles-Mathias Simons den 23. September 1853 zum Regierungspresident a Staatsminister ernannt.
Am Simons seng Regierungszäit fält d'Revisioun vun der Lëtzebuerger Constitutioun vum Oktober 1856, déi de Kinnek-Groussherzog géint de Wëlle vum Parlament duerchgedréckt huet, an déi seng Pouvoire stäerkt, déi vum Parlament zeréckschneit, an déi dem sou geschwächte Parlament (dat zu engem Ständerot degradéiert gëtt) de Staatsrot als Kontrollorgan bäisëtzt. A seng Regierungszäit fält awer och d'Aweiung vun der éischter Eisebunnslinn zu Lëtzebuerg (4. Oktober 1859) an d'Grënnung vun deenen éischte Banken, der Banque internationale à Luxembourg an der Spuerkeess.
De 26. September 1860 trëtt de Simons zeréck, well d'Oppositioun géint seng "Staatsstreech"-Regierung am Parlament no Neiwalen ze vill grouss ginn ass.
Vun 1860 bis 1874 ass hie Member vum Staatsrot a vum 5. Januar 1869 bis de 5. Januar 1870 säi President. Hie stierft de 5. Oktober 1874 an der Stad.
Auszeechnungen[1]Änneren
- Grand Croix vum Ordre de la couronne de chêne
- Grand Croix vum Ordre de Mérite civil et militaire d'Adolphe de Nassau
- Commandeur vum Lion Néerlandais
- Grand-officier vum Ordre de Léopold
- Chevalier de deuxième Classe de l'Aigle Rouge de Prusse avec Etoile
- Commandeur de la Légion d'honneur
Kuckt ochÄnneren
Um SpaweckÄnneren
ReferenzenÄnneren
- ↑ Ukënnegung vum Doud vum (Charles-)Mathias Simons an der Zeitung L'Indépendance luxembourgeoise vum 7. Oktober 1874