Spuenesch Nidderlanden
D'Spuenesch Nidderlanden waren Territoiren déi dem Kinnek vu Spuenien tëscht 1549 a 1713 gehéiert hunn.
Et waren déi Gebidder déi haut zum Nord-Pas-de-Calais, Lëtzebuerg, Holland an der Belsch gehéieren, mat Ausnam vun de Fürstentümer Léck, Malmedy-Stavelot a Bouillon.
1581 hu sech déi siwen nërdlech Provënzen, grosso modo dat haitegt Holland, selbstänneg gemaach. Rescht blouwen déi Südlech Nidderlanden, déi 1713, als Resultat vum Spueneschen Ierffollegkrich, un d'éisträichesch Linn vun den Habsburger goungen a vun do un Éisträichesch Nidderlande genannt goufen.
Literatur
änneren- Ernest Gossart, La domination espagnole dans les Pays-Bas à la fin du règne de Philippe II ; Bréissel, Verlag H. Lamertin, 1906; 303 Säiten.
- Paul Margue, Luxemburg in Mittelalter und Neuzeit ; Bd. II vum Handbuch der Luxemburger Geschichte in vier Bänden, für die Klassen des Sekundarunterrichts im Grossherzogtum Luxemburg ; Lëtzebuerg, Verlag Bourg-Bourger, 1. Oplo 1974 (zanterhier ëmmer erëm opgeluecht...), 160 Säiten (ill.; Kaarten & Bibliographie).
- Michael Erbe, Belgien - Niederlande - Luxemburg: Geschichte des niederländischen Raumes ; Stuttgart, Berlin & Köln, Verlag W. Kohlhammer, 1993; 353 Säiten (Kaarten, 1 genealogesch Tafel, Bibliographie); ISBN 3-17-010976-6