Waasserbuerg Keel

Waasserbuerg Keel
	Lag vun der fréierer Waasserbuerg zu Keel
Land	Lëtzebuerg
Gemeng	Keel
Plaz	Keel
Koordinaten	49°42'45,94"N, 6°3'0,68"O
Datum vum Bau	13. Joerhonnert (julianesch)
Ofgerappt oder zerstéiert	16. Joerhonnert

D'Waasserbuerg vun den Häre vu Keel louch un der Keelbaach an ass haut verschwonnen. 1980 gouf bei enger Noutgruewung op der Parzell vum Här P. Welter versicht esou vill wéi méiglech driwwer erauszefannen. 1981 huet de Jean Krier an engem Artikel iwwer dës Ausgruewungen geschriwwen^[1].

Lag

D'Waasserbuerg stoung op der Keelbaach, nordëstlech an net wäit ewech vum haitegen Duerfzentrum.

Bauphasen

Keeler Waasserbuerg

Ee kreesronnen Ecktuerm (Duerchmiesser 5,5 m; Mauerdéckt 1,2 m) gouf ausgegruewen. D'Baussemauere waren 1,5 m déck. An der NO-Mauer gouf eng Paart erëmfonnt, déi 4,4 m breet an 3 m déif war. D'Buerg hat deemno déi selwecht Ausriichtung wéi d'Pëttener Waasserbuerg.

Am Zentrum vun der Buerg war e quadratesche Wunntuerm (10 × 10m) mat enger Mauerdéckt vun 1,8 m. Deen dierft ongeféier 20 m héich gewiescht sinn.

En Ubau (6,5 × 11 m) un dëse Wunntuerm konnt net datéiert ginn.

En Dokument vum Nottär W. H. Ordt aus dem Joer 1702 gëtt en Abléck an d'Ausgesinn vun der ganzer Anlag (Paart, Bréck, Pëtz, Wuechttuerm, Gaart, Kierchepad asw.).

Geschicht vun der Herrschaft

D'Duerf Keel gouf 1235 fir d'éischt ernimmt. Als Erbauer vun der Buerg gëtt de Simon I. aus dem Zolwer Häregeschlecht (Haus Keel) ugeholl, deen 1278 an 1300 an Urkunden ernimmt gëtt.

Nom Erläsche vum Keeler Geschlecht an der Mëtt vum 14. Jh. goung d'Buerg an de Besëtz (jeeweils eng Hallschent) vun den Häre vu Lampech an den Häre vun Zolwer.

Méi Informatioun doriwwer am Artikel: Keel#Vu Grofen a Ritter.

Verschwanne vun der Buerg

Et gouf laang ugeholl, d'Buerg wier am Drëssegjärege Krich zerstéiert ginn, mee d'Ausgruewungsresultater deiten op eng Zerstéierung schonn am 16. Jh. hin, méiglecherweis am Joer 1552, wéi de franséische Kinnek Henri II. d'Buergen um Gehaansbierg an zu Zolwer zerstéiert huet, an d'Dierfer vun der Ëmgéigend a Brand gesat hat.

Am Iwwergank vum 18. an d'19. Joerhonnert goufen d'Reschter vun der Buerg bis op d'Fundamenter ofgedroen an d'Buerg ass aus dem Bild vun der Uertschaft verschwonnen. D'Steng goufe benotzt fir dermat ze bauen.

Erënnerung

D'Fundamenter vun der Waasserbuerg goufen 1980 erëmfonnt. Bei den Ausgruewunge goufe Mënzen a Keramik fonnt.

Um Spaweck

Kayl.lu: Geschicht vu Keel an Téiteng (fr)

Referenzen

↑ Die Wasserburg der Herren von Kayl. In: Hémecht, 33. Jg., nº Heft 2 (01.04.1981), Ss. 195-214. [Digitised by the National Library of Luxembourg]. Gekuckt de(n) 14.08.2020.

[1] Die Wasserburg der Herren von Kayl. In: Hémecht, 33. Jg., nº Heft 2 (01.04.1981), Ss. 195-214. [Digitised by the National Library of Luxembourg]. Gekuckt de(n) 14.08.2020.

[1]