D'Tatarescht Wëllkar (Fagopyrum tataricum (L.) Gaertn.), fréier bekannt als gënzen/gréngt Hädekar, ass eng Planzenaart aus der Gattung Wëllkar (Fagopyrum) an der Famill vun de Polygonaceae. Well déi Kulturplanz respektiv Kärenzort zur Famill vun de Polygonaceae gehéiert an net zur Famill vun de Séissgrieser (Poaceae), gëtt s'als Pseudofruucht bezeechent. Seng wëll Stamform ass a Südwest-China an ëm den Himalaya verbreet.

Tataresch Wëllkar
Wëssenschaftlech Klassifikatioun
Räich Planzeräich
Ofdeelung Magnoliophyta
Klass Magnoliopsida
Ënnerklass Caryophyllidae
Uerdnung Caryophyllales
Famill Polygonaceae
Gattung Fagopyrum
Aart Fagopyrum tataricum
Wëssenschaftlechen Numm
Fagopyrum tataricum
(L.) Gaertn.

Vernakularnimm änneren

  • Lëtzebuergesch: Tatarescht Wëllkar, gënzen oder gréngt Hädekar[1].
  • Däitsch: Tatarischer Buchweizen, falscher Buchweizen.
  • Franséisch: sarrasin de Tartarie, blé noir fourrager.
  • Englesch: Tartary buckwheat, green buckwheat, Tatar buckwheat or bitter buckwheat.

Beschreiwung änneren

Habitus a Blat änneren

 
Tatarescht Wëllkar an engem Feld am Éislek, 19. Juli 2007.

Bléiestand, Bléi a Fruucht änneren

Chromosomesaz änneren

Verbreedung a Liewensraum änneren

Natierlecht Verbreedungsgebitt, Wëllform änneren

Verbreedung (weltwäit) änneren

Inhaltsstoffer änneren

Ubau änneren

D'Tatarescht Wëllkar zu Lëtzebuerg änneren

D'Tatarescht Wëllkar gëtt exklusiv op aarme Biedem am Éislek ugebaut. Et gouf 2019 vun 3 Baueren op ca. 10 ha ugebaut.[2]

  00Dëst Kapitel ass nach eidel oder onvollstänneg. Hëlleft wgl. mat, fir et ze komplettéieren.

Veraarbechtung an de Millen änneren

Verwendung änneren

Kulturelles änneren

Literatur änneren

  • Felten, Claude, 1991. Suivi de croissance, désherbage et défanage du sarrasin. 168 p., Thèse ing. agr. Louvain-la-neuve.
  • Haas, Marcel, 1997. Buchweizen in den westeuropäischen EU-Ländern. Bauerekalenner Jg. 49: 141-173. Lëtzebuerg.
  • Klees, Henri, 1994. Luxemburger Pflanzennamen. Beiträge zur luxemburgischen Sprach- und Volkskunde Nr. VIII. 3. Aufl., 182 S., Pierre Linden, Luxemburg.
  • Kreft, I., C. Ries & C. Zewen, 2007: Das Buchweizenbuch (mit Rezepten aus aller Welt). 2. überarb. u. erw. Aufl., 259 S. Hrsg: Islek ohne Grenzen EWIV, Arzfeld. ISBN 978-2-9599967-1-9.
  • Kreft I., C. Zewen, C. Ries, H. Hagels, S. Jacques-Mutsch, W. Kronberger, P. Kurth, V. Mair, S. Scheucher & R. Wintsch-Lustenberger, 1999. Das Buchweizenbuch (mit Rezepten aus aller Welt). 178 S. Hrsg: Islek ohne Grenzen EWIV. Arzfeld. ISBN 2-9599967-0-4.
  • Zewen, Christian & Christian Ries, 1996. Eine fast vergessene Kulturpflanze im Oesling: der Tatarische Buchweizen (Fagopyrum tataricum (L.) Gaertn.). 7 p. Administration des services techniques de l'agriculture, Luxemburg.

Kuckt och änneren

Um Spaweck änneren

Commons: Fagopyrum tataricum – Biller, Videoen oder Audiodateien

Referenzen änneren

  1. Cf. Klees 1994: 14 an der Literatur.
  2. Perséinlech Matdeelung vum 24. Februar 2020 vum Christian Zewen, Expert fir Wëllkar zu Lëtzebuerg.