Dust (Film 2009)

Film vum Max Jacoby (2009)
(Virugeleet vu(n) Dust)

Dust ass e lëtzebuergesch-éisträichesche Film aus dem Joer 2009. Et ass dem Max Jacoby säin éischte Spillfilm.

Dust
Film
Produktiounsland Lëtzebuerg
Éisträich
Produktiounsjoer 2009
Première 13. Oktober 2009 (zu Busan)
Dauer 86
Faarf Faarweg
Format 2,35:1
Filmformat 35 mm
Originalsprooch Englesch
Ekipp
Regie Max Jacoby
Dréibuch Max Jacoby
Fotografie Fredrik Bäckar
Musek Stefan Deisenberger, Oliver Welter
Schnëtt Amine Jaber
Produzent Pol Cruchten, Jeanne Geiben, Gabriele Kranzelbinder, Ragna Arny Larusdottir
Produktiouns-
gesellschaft
Red Lion
KGP Filmproduktion
Schauspiller
Catherine Steadman:Elodie
Olly Alexander: Elias
Andrew Hawley: Gabriel
Filmportal - Filmer no Joren - Film no Länner - Film no Genre

De Film gouf ënner anerem vum Pol Cruchten produzéiert. En ass an der Kompetitioun vum Filmfestival vu Busan a Südkorea gelaf.[1]

Ëm wat geet et am Film? änneren

Déi jonk zweeeeëg Zwillingen Elodie an Elias liewen eleng an enger dystopescher Welt, wou d'Mënscheet bal ganz verschwonnen ass. Si liewen e rouegt an einfacht Liewen um Landhaus vun hiren Elteren. D'Zäertlechkeet, déi si firenee weisen, schéngt méi wäit ze goe wéi déi einfach Léift tëscht Geschwëster.[2] Op eemol daucht de Gabriel op, deen e bësse méi al ass an deen hir Relatioun aus dem Gläichgewiicht geheit...

Kritik änneren

filmsprung.ch:[3]

Mit einfachsten Mitteln inszenierte Max Jacoby sein berührend intimes Drama. Erst am Ende folgen auch noch einige Szenen in einer verlassenen Stadt. Auf mehr als die drei charismatischen und ausdrucksstarken Schauspieler ist Jacoby dennoch nie angewiesen. Diese Reduktion aufs Notwendigste ist neben der formalen Strenge die grosse Stärke dieses einfühlsam erzählten Films. Gleichzeitig stellt sich auch die Frage, ob für ein derart zartes Dreiecksdrama überhaupt die Umgebung einer postapokalyptischen Welt nötig gewesen wäre. Da die Ursachen und die praktischen Auswirkungen des Weltuntergangs höchstens nebensächlich behandelt werden, fühlt sich diese Komponente ein wenig aufgesetzt an.

Loïc Tanson, Le Jeudi:[4]

Construit sur un rythme d'une lenteur affirmée - la moyenne par plan étant d'environ 36 secondes – Dust demande ainsi une lecture attentive qui pousse sans cesse à la réflexion. Un pari osé, mais réussi dans son ensemble, qui s'inscrit dans un moment de l'histoire du cinéma où le spectateur est de plus en plus formaté par une avalanche de films oppressant toute réflexion. Si ce premier long métrage, unique à l'horizon du paysage cinématographique luxembourgeois, n'est pas sans défauts – telle sa fin qui laisse dubitative, ou une froideur impalpable émanant par moments des personnages – il se réclame pourtant d'un cinéma de plus en plus rare.

Kuckt och änneren

Um Spaweck änneren

Referenzen änneren

  1. Presentatioun vum Film op der Webstäit vum Filmfestival
  2. Presentatioun op telerama.fr
  3. filmsprung.ch: Diagonale 10: «Dust» von Max Jacoby (18. Mäerz 2010)
  4. lejeudi.lu: CINÉMA / Ombre et lumière vum Loïc Tanson(3. Dezember 2009; archivéiert)