Pierre Nimax Sr.
|
Dëse Museksartikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran. |
De Pierre Nimax senior, gebuer den 22. September 1930 zu Bouneweg, a gestuerwen den 19. Januar 2021 zu Lëtzebuerg[1],[2], war e lëtzebuergesche Komponist, Museks-a Chouerdirigent, Pianist, Musekspedagog an Auteur vu musikalesche Léierbicher.
| Pierre Nimax Sr. | |
|---|---|
| Gebuer |
22. September 1930 Bouneweg |
| Gestuerwen |
19. Januar 2021 Lëtzebuerg |
| Nationalitéit | Lëtzebuerg |
| Aktivitéit | Dirigent, Pianist, Musikolog, Komponist |
| Famill | |
| Kanner | Pierre Nimax Jr |
 | |
Hien huet eng Formatioun als Orchesterchef um Conservatoire royal zu Bréissel gemaach nieft enger Pianosformatioun zu Köln a enger als Harmonie-Orchesterchef zu Trossingen.
Vun 1953 bis 1971 huet den Nimax Coursen am Stater Conservatoire ginn.
Vun 1972 bis 1977 war hien Direkter vun der Ettelbrécker Museksschoul.
Hie war vun 1971 bis 1986 Dirigent vun der Lëtzebuerger Militärmusek. Hie war den éischten Dirigent vun der Militärmusek deen net aus der Arméi koum.
1989 war hie Matgrënner vum Lëtzebuerger Männerchouer 1989 vun deem hien artisteschen Direkter war.
De Pierre Nimax Sr. ass de Papp vum Pierre Nimax Jr..
Wierker
änneren- De Glécksschlëssel (1952)
- De Besuch um Wudderhaff (1961)
- Hommage à Robert Schumann (1985)
Artikelen
änneren- Nimax, P. (1961). Chorerziehung : (praktische Winke). 1861-1961, 1861-1961. - Dommeldange : Société chorale grand-ducale, 1961 P. 112-114, ill.
- Nimax, P. (2001). Die Luxemburger Militärkapelle : 1842 - 2001. Ons Stad, Ons Stad. - Luxembourg N° 67 (juillet 2001), p. 4-10, ill.
- Nimax, P. (2015). Variationen über "Mäi Wéngert" (2014). Das Moseltal : Dichtung – Malerei – Musik, Das Moseltal : Dichtung – Malerei – Musik Trier : Michael Weyand, 2015 p. 328-329.
Literatur
änneren- Pierre Nimax,. In: d'Letzeburger Land, 30. Jg., nº 45 (11.11.1983), S. 2.
- Hanlet, H. (1972). Militärkapellmeister Pierre Nimax. Revue, Revue. - Luxembourg Jg. 28(1972), Nr. 26, p. 76-77, ill.
- Thierry Hick, Daniel Conrad. (2021) Im Einsatz für die Musik und die Musiker. Luxemburger Wort, 23.01.2021, S. 27
- Blasen, Léon: Lëtzebuerger Komponisten, 1988, Erausgi vun der Lëtzebuerger Stadmusek Artikel: Pierre Nimax (*1930) Säiten 142- 145
Gielercher
änneren- Orchesterchef vum Haff
Um Spaweck
ännerenReferenzen an Notten
änneren- ↑ Dirigent Pierre Nimax verstorben, Luxemburger Wort vum 23. Januar 2020, S.1
- ↑ Doudesannonce am Luxemburger Wort vum 26. Januar 2021
| Dirigente vun der Lëtzebuerger Militärmusek | ||
|
Franz Hoebich - Philippe Decker - Gustave Kahnt - Edmond Patzké - Fernand Mertens - Pol Albrecht - Albert Thorn - Norbert Hoffmann - Pierre Nimax - André Reichling - Jean-Claude Braun | ||