Humboldt (Moundkrater)
Den Humboldt ass mat ronn 200 Kilometer Duerchmiesser e ganz groussen Aschlagkrater um ëstleche Rand vun der viischter Moundsäit, tëscht dem Mare Fecunditatis am Nordosten an dem Mare Australe am Süden. Op sengem nërdleche Rand läit de klenge Krater Hecataeus, an um westleche Rand de Krater Phillips. De Kraterrand ass staark erodéiert an ass terrasséiert. Bannen ass en zimmlech flaach mat engem Zentralbierg, op dee radial Strukture lafen.
| Moundkrater Humboldt | |
|---|---|
 De Moundkrater Humboldt an Ëmgéigend (LROC-WAC) | |
| Eegenschaften | |
| Breet | -26,85° S |
| Längt | 80,76° O |
| Duerchmiesser | 199,46 km |
| Déift | 5160m[1] |
| Selenographesch Längt | 254° bei Sonnenopgank |
| Genannt nom | Wilhelm von Humboldt (1767–1835) |
| Genannt am Joer | 1935 |
Vum nordëstleche Ramplisrand geet d'Kraterkette Catena Humboldt fort, och an nordëstlecher Richtung.
| Buschtaf/Numm | Positioun | Duerchmiesser | Link |
|---|---|---|---|
| B | 30,77° S, 83,64° O | 21 km | [1] |
| N | 26° S, 80,64° O | 14 km | [2] |
De Krater krut 1935 vun der I.A.U. den Numm vum däitsche Sproochwëssenschaftler a Politiker Wilhelm von Humboldt. No sengem besser bekannte Brudder, dem Naturfuerscher Alexander von Humboldt, ass d'Mare Humboldtianum genannt.
Kuckt och
änneren
Um Spaweck
änneren
Referenzen
änneren- ↑ John E. Westfall: Atlas of the Lunar Terminator. Cambridge University Press, Cambridge u. a. 2000, ISBN 0-521-59002-7.