Raphaël Duflos
franséische Schauspiller
Dësen Artikel aus dem Theaterberäich an aus dem Drama ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran. |
Den Émile Henri Raphaël Duflos, gebuer den 30. Januar 1858 zu Lille, a gestuerwen den 21. Januar 1946 zu Paräis, war e franséischen Theater-[1] a Filmschauspiller a Theaterpedagog[2].
Raphaël Duflos | |
---|---|
Gebuertsnumm | Émile Henri Raphaël Duflos |
Gebuer |
30. Januar 1858 Lille |
Gestuerwen |
21. Januar 1946 8. Arrondissement |
Nationalitéit | Frankräich |
Aktivitéit | Theaterschauspiller, Filmschauspiller |
Famill | |
Bestuet mat | Huguette Duflos |
Den Duflos huet senger Theatercarrière 1884 als Member vum Comédie-Française ugefaangen. Hie war och e Professer am Conservatoire national d'art dramatique, an eng vu senge Studentinnen, d'Huguette Duflos, war spéider seng Fra ginn[2].
Säin Debut a Filmer war am Joer 1908[3]. Als Filmschauspiller, gouf den Raphaël Duflos mat där Debutroll am Kuerzfilm L'Assassinat du duc de Guise bekannt[4].
Theaterrollen (Auswiel)
änneren- 1895: Les Tenailles, als Robert Fergan
- 1903: Les affaires sont les affaires, als Lucien Garraud
- 1906: Les Caprices de Marianne, als Octave
- 1909: Connais-toi, als Doncières
- 1915: Le Mariage forcé, als Alcidas
- 1918: Lucrèce Borgia, als Don Alphonse d'Este
- 1920: Hernani, als Don Carlos
- 1922: Dom Juan, Haaptacteur
- 1922: Marion de Lorme, als Louis XIII
Filmographie (Auswiel)
änneren- 1908: L'Assassinat du duc de Guise (Kuerzfilm)
- 1916: C'est pour les orphelins ! (Kuerzfilm)
- 1920: Au travail
Um Spaweck
ännerenCommons: Raphaël Duflos – Biller, Videoen oder Audiodateien |
Referenzen
änneren- ↑ Jean-Claude Daufresne. Théâtre de l'Odéon: architecture, décors, musée - S. 198 - Éditions Mardaga, 2004
- ↑ 2,0 2,1 Archive copy Archivéiert de(n) 2016-03-23. Gekuckt de(n) 2018-01-01.
- ↑ Fiche op IMDb (en)
- ↑ https://www.avoir-alire.com/l-assassinat-du-duc-de-guise-la-critique