Hënner

Den Hënner (anatomesch op Latäin: nates, clunium, gluteus, a regio glutealis) ass e Kierperdeel um ënneschten Enn vum Leif, deen nëmme beim Mënsch a beim Af prononcéiert ass.

Anatomie

Den Hënner gëtt op béide Säite vun engem Sëtzbeen (os ischii) als schanke Stäip gehalen. D'Sëtzbeen, en Deel vum Becken, ass déi ënnescht Ofgrenzung am Becken vum Verstopte Lach (foramen obturatum). No ënne gëtt et méi déck (tuber ischiadicum).

Den Hënner besteet aus enger baussenzeger Schicht Haut an de méi oder wéineger grousse Fettpolsteren, déi vun de groussen Hënnermuskelen (muscules gluteus maximus) lénks a riets iwwerlagert ginn. Déi zwee Muskele sinn déi gréisst Muskelen am mënschleche Kierper. Si erméiglechen et dem Mënsch ze goen an ze stoen, als Streckmuskel (Extensor) am Hëftgelenk, ausserdeem verhënnere si en Iwwerkippe vum Becken no vir. Op all Säit gëtt et donieft och nach jee ee mëttleren Hënnermuskel (muscules gluteus medius) an ee klengen Hënnermuskel (muscules gluteus minimus).

Nieft der riichter Positioun beim Goen a Stoen erméiglecht den Hënner dem Mënsch et och, eng laang Zäit ze sëtzen. D'Form an d'Gréisst vun den Hënnerbaken hänkt zum gréissten Deel vun der Quantitéit vum Fett af.

Sozial Bedeitung

Well den Hënner no bei den Ausscheedungsorganen an de Geschlechtsorganer ass, gëtt e fir en "intime" Kierperdeel gehalen, deen eng staark erotesch Roll spillt. Op där anerer Säit gëllt en als "net propper" an e spillt an der Kierperhygiène eng ganz wichteg Roll.

An deene meeschte Kulturen erfuerdert d'Schimmt, fir den Hënner zouzedecken. Situatiounen, an deenen de plakegen Hënner gewise gëtt, stellen entweeder eng sexuell Invitatioun oder eng provokant Beleidegung duer.

Den Hënner an der lëtzebuergescher Sprooch

Et gëtt net vill Begrëffer am Lëtzebuergeschen, déi sou eng Panoplie vu Wierder ervirbruecht hunn, wéi den Hënneschten, oder wéi en e bësse méi onsubliméiert genannt gëtt, den Aarsch.

Synonymmen

Deckel, Digel, Duckes, Duxall, Dueder, Kadaster, Kastout, Këscht, Kiwwel, Podex, Podokes. D'Luxemburger Wörterbuch weist nach d'Nimm an der Kannersprooch: Duddeli, Kickes, Kicki, Misch, Pup, Pupes, Roff, Su, Tut, Tutes a "bisweilen" Lach.

Zesummegesat Wierder

Aarschbak: eng Säitenhalschent
Aarschdaarm: den däitsche Mastdarm, fënnt sech bei de Riedensaarten
Aarschfuer: déi däitsch Steißfurche
Aarschgesiicht:
Aarschkrécher: e Schmeechler, e Paltongszéier
Aarschkrippchen: dat ënnescht Enn vum Réckkräiz
Aarschlanter: eng Bull mat Äschen
Aarschwuerzel: (kuckt: Riedensaarten)

Riedensaarten

ni: Wann d'Vullen nei Äersch kréien.
onerhéiert: Et ass fir en Aarsch an d'Säit ze kréien.
een, deen e Plakkapp huet: d'Akaul geet bei den Aarsch zuruuchten.
een, deen alles besser weess: hie weess alles aus der Aarschwuerzel eraus.
een, deen domm a liddereg ass: en ass sou domm, d'Aarschtut fält him iwwer em Schäissen zou
iwwer een, dee sech iwwerschafft: e schafft sech den Aarschdaarm eraus
iwwer een, dee vum Adel ass: en huet e blot Aarschlach
een dee sech iwwerschafft huet: e schleeft den Aarsch no

Den Hënner an der Literatur

... sëtzt de Fleeschkinnek op sengem knaschtegen Troun, mat senge verraschtene Longen a sengem hallwen Hënner, deen d'Preisen (ween och soss) him 1942 futtigeschoss hunn.: aus dem Claudine Muno hirem Roman De Fleeschkinnek, op der Lay, 2002.