Letzeburger Ro'de Lé'w

Letzeburger Ro'de Lé'w (haiteg Orthographie: "Lëtzebuerger Roude Léiw"), kuerz LRL, war eng Resistenzlergrupp zu Lëtzebuerg an der Zäit vum Zweete Weltkrich. Si gouf am Oktober 1941 zu Uewerkäerjeng gegrënnt a war besonnesch aktiv am Süden, am Westen an am Zentrum vum Lëtzebuerger Land.

Erënnerungsplack LRL zu Uewerkäerjeng

Am Mäerz 1944 war d'L.R.L. ee vun de Grënnungsmembere vun der Unio'n vun de Fräiheetsorganisatiounen (Unio'n).

Haaptaktivitéite waren ënner anerem den Opbau vu Fluchtweeër fir a Frankräich an d'Verdeele vu patriotesche Fluchziedelen.

Eng vun hiren hautdesdaags bekanntste Stoppe war de Bunker Hondsbësch zu Nidderkuer, deen an enger zougemaachter Galerie ageriicht gouf. Do ware bis zur Opléisung vum Bunker iwwer 122 Refractairen, zum Deel "Wehrdienstverweigerer" an och politesch Flüchtlinge verstoppt.

Literatur

• Hoffmann, Serge: Le mouvement de résistance LVL au Luxembourg, Archives nationales, 2004, 158 S.
• Muller, Carlo: Luxemburg im 2. Weltkrieg, Geschichte für die Primärschule, (um Internet: Referenz um Spaweck), Luxemburg, 1997

Kuckt och

• Bunker Hondsbësch
• Emile Maar, Distrikschef vun der L.R.L
• Erënnerungsplack LRL
• Lëtzebuerg am Zweete Weltkrich
• Resistenz zu Lëtzebuerg