Georges Hellinghausen
De Georges Hellinghausen, gebuer den 12. August 1956 an der Stad Lëtzebuerg[1], ass e lëtzebuergesche Geeschtlechen, Theolog a Kierchenhistoriker.
Georges Hellinghausen | |
---|---|
Gebuer |
12. August 1956 Lëtzebuerg |
Nationalitéit | Lëtzebuerg |
Aktivitéit | Theolog, Kierchenhistoriker |
1975 ass hien an de Séminaire agetratt an de 4. Juli 1981 gouf hien zum Priister geweit. Säi Studium huet hien 1985 mat engem Doktorat a Kierchegeschicht an Theologie ofgeschloss[1].
De Georges Hellinghausen ass Bëschofsvikar an zanter 1988 Professer um Grand Séminaire de Luxembourg Centre Jean-XXIII zu Lëtzebuerg, wou hien 1993 Direkter (Präses) gouf.[1]
Hien ass Member vum Bëschofsrot, theologesche Beroder vum Äerzbëschof Jean-Claude Hollerich a vun November 2011[1] un Direkter fir reliéis a kierchlech Affären an de Medie vu Saint-Paul Luxembourg. Am Dezember 2013 koum dunn awer scho seng onerwaart Demissioun vun der Fonctioun.[2]
Den 22. Mee 2012 gouf hie vum Doumkapitel vun der Kathedral zum Doumprobst (Prévôt du Chapitre cathédral) gewielt[3].
De Georges Hellinghausen ass Membre effectif vun der Section historique vum Institut grand-ducal.
Aner Funktiounen
änneren- President vun der Kommissioun Justice et Paix
- President vum Missiounswierk vum Poopst (Missio Lëtzebuerg)
Publikatiounen
änneren- "Klagt in Leid...": 400 Jahre Wallfahrt zu U. L. Frau von Luxemburg, Trösterin der Betrübten, Herder, 2024, 368 S. ISBN 978-3451398346
- Kleine Diözesangeschichte Luxemburgs, Verlag Aschendorff, Münster, 2020, 180 S, ISBN 978-3-402-24666-5
- L'histoire (ecclésiastique) luxembourgeoise à la lumière des sources romaines. Hémecht, Jg. 60 (2008), Heft 3/4 (= Actes des Deuxièmes Assises de l'Historiographie luxembourgeoise, erausgi vum Sonja Kmec), Ss. 363-390; Lëtzebuerg, Sankt-Paulus-Verlag.
- Hat Grossherzogin Charlotte zweimal geheiratet?; in: Hémecht, Jg. 59 (2007), Heft 1, Ss. 5-18; Lëtzebuerg, Sankt-Paulus-Verlag.
- Le Grand-Duché, pays profondément catholique (1880 - 1960); in: La croix et la bannière - Les catholiques en Luxembourg de Rerum novarum à Vatican II; Bastogne, Musée en Piconrue, Livre-catalogue, 2005; p. 229-234, ill.
- Luxemburg und der Heilige Stuhl unter dem Pontifikat Johannes Pauls II. (1978-2005) - An der Schwelle und am Übergang zum dritten Jahrtausend; in: Hémecht - Zeitschrift für Luxemburger Geschichte, Lëtzebuerg (Sankt-Paulus-Verlag); Jg. 57(2005), H. 1, Ss. 5-33.
- Mgr. Jean Hengen, 1912-2005: ein bescheidener, hilfsbereiter und einfacher Hirte, in: Luxemburger Wort, Jg. 157(2005), Nr. 25 (31. Januar 2005), Ss. 4-5, ill.
- Unsere Grossherzöge und der Heilige Stuhl - Besuch des Staaschefs im Vatikan; in: Die Warte-Perspectives, Jg. 55(2003), Nr. 12 / 2032, am Luxemburger Wort vum 27. Mäerz 2003;
- 150 Jahre Luxemburger Wort: Selbstverständnis und Identität einer Zeitung (1973-1998); Lëtzebuerg, Sankt-Paulus-Verlag, 1998; 472 S.
- "Im Anfang war das Wort. Hier stock ich schon" - Historisch-literarischer Essay zum 150. Jubiläum des Luxemburger Wort am 23. März 1998; in: nos cahiers Lëtzebuerger Zäitschrëft fir Kultur, Joer 19 (1998), Heft Nr. 1; Lëtzebuerg, Sankt-Paulus-Verlag; Ss. 9-26;
- Kampf um die apostolischen Vikare des Nordens J.Th. Laurent und C.A. Lüpke - Der Hl. Stuhl und die protestantischen Staaten Norddeutschlands und Dänemark um 1840; Dokterthees (1985), peepstlech Universitéit Gregoriana => als Band 53 an der Rei "Miscellanea Historiae Pontificiae" publizéiert, Verlag vun der peepstlecher Universitéit Gregoriana, Diffusioun duerch d'Sankt-Paulus-Dréckerei, Lëtzebuerg, 1987; XXVI + 364 Säiten.
Um Spaweck
ännerenReferenzen an Notten
änneren- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 D.S., 2012. Georges Hellinghausen ist neuer Domprobst. Luxemburger Wort vum 26. Mee 2012, S. 4.
- ↑ Saint-Paul perd son directeur de conscience paperjam.lu, 20. Dezember 2013
- ↑ Luxemburger Wort vum 26. Mee 2012, S. 24: Kirchliche Nachrichten.