Rafael Springer
(Virugeleet vu(n) Raphael Springer)
|
Dëse Konschtartikel ass eréischt just eng Skizz. Wann Dir méi iwwer dëst Theema wësst, sidd Dir häerzlech invitéiert, aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann Dir beim Schreiwen Hëllef braucht, da luusst bis an d'FAQ eran. |
De Rafael Springer, gebuer den 11. Oktober 1958 zu Zürich, ass e Moler, Sculpteur, Auteur a fréiere Äishockeyspiller, deen zanter 1965 zu Lëtzebuerg lieft. Zanter 2001 huet hien déi lëtzebuergesch Nationalitéit. Hien ass de Jong vum däitschen Dirigent Alois Springer[1] a vun der Schrëftstellerin Karin Jahr[2].
| Rafael Springer | |
|---|---|
 de Rafael Springer 2017 virun engem vu senge Wierker | |
| Gebuer | 11. Oktober 1958 |
| Nationalitéit | Lëtzebuerg |
| Aktivitéit | Sculpteur |
 | |
De Rafael Springer ass Autodidakt.
2002 krut hien de Prix Pierre-Werner.
De Rafael Springer war Member vum Lëtzebuerger Schrëftstellerverband.
Hien huet vun 2001 bis 2009 fir d'Lëtzebuergesch Äishockeynationalekipp op der Verdeedeger-Positioun gespillt, a war och e Member vum Äishockeyclub Tornado Luxembourg.[3],[4]
Wierker änneren
- La Gonflée, virum Hotel Rix um Boulevard Royal, Stad Lëtzebuerg
Seng Bicher änneren
- Alarm - Briefe an mich, 1994, Éditions PHI.
- Die Wurst. Das Ende. Der Welt. - Eine Zeitnahme, 2007, am Eegeverlag.
- The Saussage. The End. The World. - Clocking Time, 2007, am Eegeverlag.
- Beim Gedanken an Dich. - Ein Gedicht mit 26 Tuschezeichnungen, 2007, am Eegeverlag.
- Die alte Waschmaschine. - Kurzgeschichte mit Illustrationen von Dani Neumann, 2007, am Eegeverlag.
- WIR. - Novelle mit 41 Tuschezeichnungen, 2007, am Eegeverlag.
Fir ze liesen änneren
- Giftige Autoschlangen in Lëtzebuerger Journal 26. Abrëll 2007, Säit 21. Iwwer Die Wurst. Das Ende. Der Welt. - Eine Zeitnahme vum Simone Molitor.
- Alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei. in DEN NEIE FEIERKROP nr: 656 vom 8. Juni 2007
- Dies Buch. Das Ende. Des Autors? in d'LETZEBUERGER LAND, 54. Jahrgang, Nummer 19, vom 11. Mai. 2007) vum Jérôme Jaminet