Pont Valentré
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Informatiounen | ||||
| Land | Frankräich | |||
| Stad | Cahors | |||
| Geographesch Lag | 44° 26’ 42.36’’ N 01° 25’ 54.01’’ O | |||
| Technesch Donnéeën | ||||
| Längt | 138 m. (tëscht de baussenzegen Tierm) | |||
| Breet | 5 m. | |||
| Felder | 6 | |||
| Längt vun de Felder | 16,50 | |||
| Héicht vun de Béi | 8,70 m | |||
| Héicht vun den Tierm | 40 m | |||
| Typ | befestegt Boubréck mat Spatzbéi. | |||
| Material | Steen | |||
| Baujoer | 1308 - 1385 | |||
| Restauratioun | 1867 - 1879 | |||
| Architekt vun der Restauratioun |
Paul Gout | |||
| Kategorien | ||||
| Brécken a Frankräich • Boubrécken | ||||
De Pont Valentré, och Pont du Diable genannt, ass eng befestegt Bréck zu Cahors iwwer de Lot
Chronologie änneren
- Den 30. Abrëll 1306 gouf d'Decisioun geholl fir d'Bréck ze bauen.
- De 17. Juni 1308 huet den éischt Konsul vun der Stad, de Géraud de Sabanac de Grondstee geluecht.
- 1350 gëtt d'Bréck fir d'éischt benotzt
- Tëscht 1867 an 1879 gouf d'Bréck gefléckt a restauréiert.
Literatur änneren
- Graf, Bernhard (2002): Brücken, die die Welt verbinden. Prestel, München (Däitschland), pp. 36–37.
- Denizeau, Gérard (2003): Histoire visuelle des Monuments de France. Larousse, Paräis (Frankräich), pp. 118–119.