Canal du Midi

De Canal du Midi ass e Kanal a Frankräich, deen Toulouse mat Marseillan an dann iwwer den Étang de Thau mat Sète verbënnt, wou en Uschloss un de Kanal vum Rhône op Sète huet.

Canal du Midi
Tracé vum Kanal Tracé vum Kanal
Land	Frankräich
Ufank	Toulouse Canal de Brienne Canal latéral à la Garonne
Enn	Marseillan Étang de Thau
Eegenschaften
Aktuelle Statut	a Betrib
Längt	241 km
Héicht Ufank	135 m
Héicht um Scheet	193 m
Héicht Enn	0 m
Gabarit	Reduzéierte Freycinet
Déifgank	1,20 m
Fräi Héicht	3,10 (am Gabarit 5,50: 2,40) m
Infrastrukturen
Schleisen	86
Schëffslifter	Pente d'eau vu Fonserannes (net méi a Betrib)
Tunnellen	Tunnel du Malpas
Kanalbrécken	8
Sécherheetspaarten	± 30
Aner Konstruktiounen	Iwwerlaf um Argent-Double Iwwergank um Libron
Niewekanäl	Canal de jonction > Canal de la Robine Hérault (Branche Sud) Herault (Branche Nord)
Geschicht
Bau	1666 - 1681
Héichteprofil vum Kanal Héichteprofil vum Kanal

De Kanal bei Colombiers.

E gouf am 17. Joerhonnert gebaut an huet dunn als dee gréisste Schantje vu Frankräich gegollt. Am Ufank housch e Canal royal en Languedoc; säin haitegen Numm krut e bei der Franséischer Revolutioun. Am 19. Joerhonnert krut en zu Toulouse Uschloss un de Canal latéral à la Garonne, dee laanscht d'Garonne bis op Bordeaux, an domat bis bei den Atlantik geet. Déi zwéi Kanäl zesumme ginn och alt Canal des Deux-Mers genannt.

E gouf vum Pierre-Paul Riquet entworf, an tëscht 1666 a 1681 ënner senger Opsiicht gebaut.

En ass 241 km laang a geet duerch d'Departementer Hérault, Aude an Haute-Garonne. Et ass e Scheetkanal deem säi Scheetbaseng mam Hafe vu Ségala op enger Héicht vun 193 m um Seuil de Narouze, 51,6 km (Écluse de l'Océan) vun Toulouse, resp. 184 km (Écluse de la Méditerranée) vu Marseillan ewech ass. E gouf an den ënneschten Deeler am Freycinet-Gabarit gebaut, wat haut der CEMT-Klass 1 fir Schëffer entsprécht. D'Schleisen um mëttelsen Deel tëscht der Écluse du Sanglier an der Écluse d'Argens goufen alledéngs an engem reduzéierte Gabarit mat Längte vun 30,00 m a Breete vu 5,60 m a 5,45 m fir déi vu Saint-Martin gebaut. Den Déifgank ass 1,20 Meter.

De Canal du Midi ass ee vun den eelste Kanäl an Europa, deen haut nach a Betrib ass. E gouf 1996 op d'Lëscht vun de Weltkulturierwe vun der Unesco agedroen. Ausser datt de Kanal op der Unescolëscht steet, stinn eng Hellewull Gebaier an aner Konstruktiounen um a laanscht de Kanal op der Lëscht vu geschützte Monumenter a Frankräich.

E gëtt haut just nach vu Fräizäitschëffer benotzt.

Literatur

• L.T.C. Rolt: From sea to sea. The Canal du midi. Allen Lane, London 1973, ISBN 0-7139-0471-2.
• Jean-Denis Bergasse: Le Canal du Midi. 4 volumes. Vol I: Pierre-Paul Riquet et le Canal du Midi dans les arts et la littérature. Vol. II: Le Canal du Midi – trois siècles de batellerie et de voyages. Vol. III: Le Canal du Midi – des siècles d'aventure humaine. Vol. IV: Le Canal du Midi – grands moments et grands sites; les canaux de Briare et du Lez-Roissy. Cessenon: Bergasse, 1982–1985.
• Jacques Morand: Der Canal du Midi und Pierre-Paul Riquet. Die Geschichte des „Canal royal en Languedoc“. Edisud, Aix-en-Provence 1993, ISBN 2-85744-850-3.
• Michel Cotte: Le Canal du Midi – „Merveille de Europe“. Belin-Herscher, 2003, ISBN 2-7011-2933-8.
• Bernd-Wilfried Kießler: Canal du Midi. 5. Auflage 2008, Verlag Edition Maritim, Hamburg, ISBN 3-89225-172-X.
• Chandra Mukerji: Impossible Engineering. Technology and Terrioriality on the Canal du Midi. Princeton 2009, ISBN 978-0-691-14032-2.

Kuckt och

• Lëscht vun de Weltierwen (Europa)
• Schleisen um Canal du Midi

Um Spaweck

Commons: Canal du Midi – Biller, Videoen oder Audiodateien