Wikipedia, déi fräi Enzyklopedie

Paul Tafel (Architekt)

däitschen Architekt

De Paul Tafel, gebuer ëm 1875, gestuerwen no 1950, war en däitschen Architekt.

Paul Tafel
Gebuer 1875
Gestuerwen 20. Joerhonnert
Nationalitéit Däitschland
Aktivitéit Architekt

Liewen änneren

Et ass näischt driwwer bekannt, wou de Paul Tafel hierkënnt, a wat fir eng Ausbildung en hat. Ëm 1903 sinn zu an ëm Sorau an der Niederlausitz an zu Sagan déi éischt Wunn-, Geschäfts- a Fabrécksgebaier no Pläng vun him a vum Architekt Bernutz gebaut ginn. Ëm 1910 ass den Tafel, vläicht iwwer Köln-Kalk, op Duisburg geplënnert, wou en Aarbechtercitéen an Appartementshaiser fir Baukooperativen a Privatleit ausgefouert huet.

Tëschent 1911 und 1914 huet hien sur place d'Gebaier vun der Gelsenkirchener Bergwerks-AG (GBAG) zu Esch-Uelzecht an niewendrun am loutrengeschen Däitsch-Oth (Audun-le-Tiche) entworf an ausféiere gelooss, besonnesch d'Wunn- an déi kënschtlerech usprochsvoll Administratiounsgebaier am Zesummenhank mam Bau vun der Adolf-Emil-Hütte, dono och ëmmer méi d'Gebaier vun der Schmelz a Biergbaugesellschaft St. Michel zu Däitsch-Oth, déi och der GBAG gehéiert hunn. Doduerch krut hien Unerkennung a Fachzäitschrëften.

1914 ass den Tafel hannescht an d'Lausitz op Görlitz gaangen, a konnt 1918 zu Lauchhammer nogewise ginn.

Zulescht war hien ongeféier tëscht 1925 an 1950 zu München aktiv.

Gebaier (Auswiel) änneren

  • virun 1903: Hotel Deutscher Krug zu Sorau (Bernutz & Tafel)
  • virun 1903: Plantagenhaus Pietsch mat Fruuchtkellerei zuSorau
  • virun 1903: Duebelwunnhaus zu Goebersdorf / Gerbersdorf
  • virun 1904: Restaurant an Auberge Schaller zu Wiesau bei Sagan
  • virun 1904: Villa vum August Bullmann zu Sagan
  • virun 1904: Wunnhaus vum Fabréckbesëtzer August Bullmann zu Sagan
  • 1905: Wunn- a Geschäftshaus zu Sorau, Markt / Rynek 10 (erhalen)
  • 1910?: Wunnhaus fir de Beamtenwohnungsverein / Baugenossenschaft Duisburg zu Duisburg
  • 1911: Aarbechterkolonie an Eefamilljenhaiser fir d' Baugenossenschaft Duisburg zu Duisburg
  • virun 1912: Appartementshaiser fir de Beamten-Wohnungsverein Duisburg zu Duisburg, Antonienstraße 40+42 (erhalen)
  • virun 1912: Appartementshaiser fir d'Baugenossenschaft Duisburg zuDuisburg, Falkstraße
  • 1911: Kolonie „Op der Uecht“ zu Esch-Uelzecht (haiteg Stroossennimm:) Rue Leon Weirich / Rue Aloyse Kayser / Rue des Martyrs / Rue Victor Hugo (erhalen)
  • 1911: Cité Welter an der Eilerengerstrooss zu Esch-Uelzecht (Rue Dr. Michel Welter / Rue de l’acier (erhalen)
  • 1912: Kasino fir d'GBAG zu Esch-Uelzecht, Avenue des Terres-Rouges (haut Conservatoire Esch-Uelzecht [1]
  • 1912: Administratiounsgebai vun der GBAG zu Esch-Uelzecht, Avenue des Terres-Rouges (vun 2024 u Sëtz vun den Escher Stadarchiven; erhalen)
  • 1912: Beamtewunnenge fir d'GBAG zu Esch-Uelzecht, Avenue des Terres-Rouges (erhalen)
  • 1912: Haaptentrée fir d'Adolf-Emil-Hütte zu Esch, Rue Henry Bessemer (erhalten)
  • 1912: Betriebsgebai fir d’Héichiewe vun der Adolf-Emil-Hütte um Belval (haiteg Adress: 1, Avenue du Rock'n'Roll; haut Sëtz vun Agora, erhalen)
  • 1913?: Wunnhaiser fir d'GBAG zu Esch-Uelzecht, 16 ff., Rue Barbourg (erhalen)
  • virun 1913: Grupp vu Wunnhaiser fir d'Beamten-Wohnungsgenossenschaft Duisburg zu Duisburg, Immendal 51+51a (erhalen)
  • virun 1913: Gebaier vun der Möbelfabrik Heinze & Co. in Priebus (Schlesien)
  • virun 1913: Aarbechterkolonie zu Beetebuerg
  • virun 1913: Gebai fir d’Minettesgrouf St. Michel zu Däitsch-Oth Audun-le-Tiche
  • virun 1914: Konsumverein-Epicerie bei der Schmelz vun Däitsch-Oth, 1, Rue Gambetta (erhalen)
  • virun 1915: Duebelwunnhaiser fir Ingenieure vun der Adolf-Emil-Hütte zu Esch-Uelzecht, rue Henry Bessemer (erhalen)
  • virun 1916: Haapteintrée vun der Other Schmelz
  • virun 1917: Meeschterhaiqser vun der Other Schmelz, 1ff, Rue Guynemer (erhalen)
  • virun 1918: Appartementshaus zu Lauchhammer
  • 1927–1929: Wunnhaus zu München, Nibelungenstraße 74a
  • no 1936: Ëmbau vun engem Geschäftslokal, München-Laim, Fürstenrieder Straße
  • 1937: Cité vun der Heimstätten AG zu München-Harlaching, Stresemannstraße, Friedrich-Ebert-Straße, Vollmarstraße; mam L. Zindner, Ludwig Weckbecker, Hans Noe, Kurt Bauer; erhalen)[2]

Biller änneren

  •  
    Fréiert Direktiounsgebai vu GBAG /Terres Rouges/ Arbed Mines.
  •  
    Haiser an der Avenue des Terres-Rouges
  •  
    Museksconservatoire (fréiere Casino vun der GBAG, resp. Terres Rouges an der Arbed)
  •  
    Kolonie Op der Uecht (haut: rue des Martyrs)

Literatur änneren

  • Antoinette Lorang: Der Werkswohnungsbau der Gelsenkirchener Bergwerks-AG in Esch/Alzette (Luxemburg) und die Rolle deutscher Architekturleitbilder von 1870 bis etwa 1930. In: Rainer Hudemann (Hrsg.): Stadtentwicklung im deutsch-französisch-luxemburgischen Grenzraum (19. und 20. Jh.). Saarbrücken 1991, S. 59–88.

Referenzen änneren

  1. ↑ Conservatoire de Musique Esch-sur-Alzette – Inauguration 93. Festschrift, Esch-sur-Alzette 1993
  2. ↑ Winfried Nerdinger, Katharina Blohm (Hrsg.): Bauen im Nationalsozialismus. Bayern 1933-1945. Klinkhardt & Biermann, München 1993, ISBN 3-78140360-2, S. 286. (snippet-Ansicht bei Google Bücher)

Source änneren

Iwwersat vum Artikel de:Paul Tafel (Architekt) an der Versioun vun 2024-02-16.

Vun „https://lb.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Tafel_(Architekt)&oldid=2501485“